Тасман деңизинин ортосунда, Австралия менен Жаңы Зеландиянын аралыгында, деңизден тик көтөрүлгөн өзгөчө аска бар. Ал Болла пирамидасы деп аталат. Деңиз менен курчалган дүйнөдөгү эң бийик аска катары таанымал.  Бийиктиги 562 метр чейин жетип, асман тирейт. Алгач караганда жашоого таптакыр ылайыксыз көрүнгөн бул жылаңач аска, Жер планетасындагы табияттын кереметтеринин бири десек жарашат.

Болла пирамидасын миллиондогон жыл мурдагы вулкандын “жүрөгү” дешет. Лаванын катуусунан пайда болгон базальт өзөгү убакыттын өтүшү менен шамал жана суу тарабынан жонулуп, бүгүнкү курч формага келген. Геологдор бул асканы Байыркы Зеландия аттуу чөгүп кеткен континенттин бетинде калган сейрек издеринин бири деп эсептешет. Учурда ал континенттин 94 пайызы океандын түбүндө жатат.

Бирок Болла пирамидасынын мааниси геология менен эле чектелбейт. Ал табият тарабынан “жоголду” деп эсептелген жаныбардын жашоосун сактап калган жай болуп чыкты. Лорд-Хау аралында XX кылымдын башында келемиштердин айынан жок болуп кеткен деп саналган палочник – “Древесный омар” 2001-жылы дал ушул тик асканын жаракаларынан тирүү табылган. Аз сандагы бул курт-кумурска асканын боорунда өсүүчү эндемик өсүмдүктөр менен азыктанып, адам жетпеген бийиктикте аман калган.

Болла пирамидасы адам жетпес жалгыз аска гана эмес, ал жаратылыштын өзүн-өзү сактоо жөндөмүнүн, жердин байыркы тарыхынын жана жоголуп кетүүнүн алдында турган жашоонун символу. Кээде бүтүндөй бир түрдү сактап калууга бир эле аска жетиштүү экенин дал ушул Болла пирамидасы эске салат.